It looks like you're using an Ad Blocker.
Please white-list or disable AboveTopSecret.com in your ad-blocking tool.
Thank you.
Some features of ATS will be disabled while you continue to use an ad-blocker.
Something to shine
Lyrics & Music: Vasilis Kazoulis
I gave you money for the travels
and chrysanthemums from China's courtyards
carved stones for rings
and dresses from magic cities
In father's old books
Alexandria's myths and feasts
for all that were blown with the wind
and to the grey seas from yesterday
Whatever I start
whichever door I knock
nothing can reach your sky
Something to shine
you always want even if it reminds
anything blurred and dark
Like poor Chaplin's ballerina
that dances in the night's rythm
but your heart like locked in a showcase
doesn't touch my heartbeat
Until one night the acrobat
in the lights of this circus balances
the stud takes the ballerina
and the clown is now left alone on stage
Whatever I start
whichever door I knock
nothing can reach your sky
Something to shine
you always want even if it reminds
anything blurred and dark.
Μαζεύεται πλήθος
χαρούμενες φάτσες
εκεί που ο Γαρύφαλος λέει
Τους λέει τα δικά του
και σαν τελειώσει
ο κόσμος γελάει ή κλαίει
Σχολείο βιβλία
αρχαία ιστορία
γι’ αυτόν είναι άγνωστες λέξεις
Δεν ξέρει να γράφει
και όμως θαυμάσια δίνει
στον κόσμο διαλέξεις
Γαρύφαλε, Γαρύφαλε
κανείς μας δεν ξέρει ποιος είσαι
Τα χρόνια περάσαν
τον είδανε όλοι
και ήταν πολύ ευτυχισμένος
Οι νέοι γεράσαν
και φύγαν οι γέροι
και φεύγει και αυτός ο καημένος
Μαζεύεται πλήθος
να τον χαιρετήσει
κανένας πια δε γελάει
Στα ουράνια ο Γαρύφαλος
βρίσκεται τώρα
και με τους αγγέλους μιλάει
Γαρύφαλε, Γαρύφαλε
κανείς μας δεν ξέρει ποιος είσαι
Mazévetai plíthos
charoúmenes fátses
ekeí pou o Garýfalos léei
Tous léei ta diká tou
kai san teleiósei
o kósmos geláei í klaíei
Scholeío vivlía
archaía istoría
gi’ aftón eínai ágnostes léxeis
Den xérei na gráfei
kai ómos thavmásia dínei
ston kósmo dialéxeis
Garýfale, Garýfale
kaneís mas den xérei poios eísai
Ta chrónia perásan
ton eídane óloi
kai ítan polý eftychisménos
Oi néoi gerásan
kai fýgan oi géroi
kai févgei kai aftós o kaiménos
Mazévetai plíthos
na ton chairetísei
kanénas pia de geláei
Sta ouránia o Garýfalos
vrísketai tóra
kai me tous angélous miláei
Garýfale, Garýfale
kaneís mas den xérei poios eísai
Κι αν σε ρωτήσει
Ποιος είμαι
Κανένας
Πες της πια
Ήρθα ένα βράδυ
Μ ένα φράγκο και αγάπη στην καρδιά
Ήρθα μ’ ένα σάκο στον ώμο
Και τη σκέψη συντροφιά
Ανατριχίλα στη σκέψη μου
Κι αυτή δεν ειν’ εδώ
Θ’ αργήσει να `ρθει
Γι’ αυτό κι εγώ το δρόμο μου τραβώ
Κι αν σε ρωτήσει που πάω
Πες της φεύγω μακριά
Κι αν σε ρωτήσει ποιος είμαι
Κανένας πες της πια
Δέντρο του ονείρου η σκιά της
Και ποτέ δεν είν’ εκεί
Κι όλο πλησιάζω και δε φτάνω
Και κοντεύει να χαθεί
Ki an se rotísei
Poios eímai
Kanénas
Pes tis pia
Írtha éna vrády
M éna fránko kai agápi stin kardiá
Írtha m’ éna sáko ston ómo
Kai ti sképsi syntrofiá
Anatrichíla sti sképsi mou
Ki aftí den ein’ edó
TH’ argísei na `rthei
Gi’ aftó ki egó to drómo mou travó
Ki an se rotísei pou páo
Pes tis févgo makriá
Ki an se rotísei poios eímai
Kanénas pes tis pia
Déntro tou oneírou i skiá tis
Kai poté den eín’ ekeí
Ki ólo plisiázo kai de ftáno
Kai kontévei na chatheí
Η φλόγα σβήνει στο κερί
Και ρίγος πιάνει το κορμί
Και η ζωή σταμάτησε
Και η ζωή κυλάει
Θα `ρθει όμως η άνοιξη
Και το παιδί βογγάει
Και η ζωή σταμάτησε
Και η ζωή κυλάει
Δώσε το άσπρο
Με το χέρι σου πανί
Χαρά θα δώσεις
Να γιατρέψεις μια πληγή
Και η ζωή σταμάτησε
Και η ζωή κυλάει
Κι ο χάρος μ’ αγαλλίαση
Το θύμα σου κερνάει
Και η ζωή σταμάτησε
Και η ζωή περνάει
Και η ζωή σταμάτησε
Και η ζωή κυλάει
I flóga svínei sto kerí
Kai rígos piánei to kormí
Kai i zoí stamátise
Kai i zoí kyláei
Tha `rthei ómos i ánoixi
Kai to paidí vongáei
Kai i zoí stamátise
Kai i zoí kyláei
Dóse to áspro
Me to chéri sou paní
Chará tha dóseis
Na giatrépseis mia pligí
Kai i zoí stamátise
Kai i zoí kyláei
Ki o cháros m’ agallíasi
To thýma sou kernáei
Kai i zoí stamátise
Kai i zoí pernáei
Kai i zoí stamátise
Kai i zoí kyláei
Ótan péftoun oi skiés to deilinó
me ti sképsi píso sta paliá xanagyrnó
mou xanárchontai sto nou lógia tryferá
óres tis agápis pou tis zoúsa mia forá
kai mou leípeis kai mou leípeis tóso polý
Ta mátia kleíno kai zitó
to stóma sou to latreftó
tou géliou sou to chádi to zestó
ma eísai tóso makriá
kai mes’tin kámari erimiá
agiátrefti pligí i monaxiá
Vouvá ston kípo mou pouliá
louloúdia díchos evodiá
maráthikan ta fýlla sta kladiá
les kápoia mágissa kakiá
mia cheimoniátiki vradiá
tous píre ti zoí chorís kardiá
Ótan péftoun oi skiés to deilinó
to fengári to chlomó koitó ston ouranó
mou xanárchontai sto nou lógia tryferá
óres tis agápis pou tis zoúsa mia forá
kai mou leípeis kai mou leípeis tóso polý
Eísai tóso makriá poú na se vro
kai mou leípeis...
kai mou leípeis s’ agapó
den se xechnó
Ta louloúdia díchos evodiá
kai mou leípeis kai mou leípeis
den se xechnó s’ agapó...
Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
με τη σκέψη πίσω στα παλιά ξαναγυρνώ
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ
Τα μάτια κλείνω και ζητώ
το στόμα σου το λατρευτό
του γέλιου σου το χάδι το ζεστό
μα είσαι τόσο μακριά
και μεσ’την κάμαρη ερημιά
αγιάτρευτη πληγή η μοναξιά
Βουβά στον κήπο μου πουλιά
λουλούδια δίχως ευωδιά
μαράθηκαν τα φύλλα στα κλαδιά
λες κάποια μάγισσα κακιά
μια χειμωνιάτικη βραδιά
τους πήρε τη ζωή χωρίς καρδιά
Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
το φεγγάρι το χλωμό κοιτώ στον ουρανό
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ
Είσαι τόσο μακριά πού να σε βρω
και μου λείπεις...
και μου λείπεις σ’ αγαπώ
δεν σε ξεχνώ
Τα λουλούδια δίχως ευωδιά
και μου λείπεις και μου λείπεις
δεν σε ξεχνώ σ’ αγαπώ...